عباسي ها بعد از بني اميه از سال 132 هجري تا سال 656 هجري به مدت 424 سال حكومت كردند . مورخين صد سال دوره اول خلافت بني عباس را تا سال 232 هجري و تا جلوس المتوكل (232-247 هجري ) دوره نفوذ ايران خوانده اند . در اين دوره علم و معرفت رواج پيدا كرد و تمسك به عقل و منطق در امور ديني و سازش دادن مذهب با فلسفه طبق عقايد معتزله آغاز گرديد . در زمان خلافت مأمون (198-218هجري) كه هم مادر و هم معلم و هم زنش و هم وزيران و نديمانش همه ايراني بودند . حكومت عباسي به اوج عظمت رسيد و بيت الحكمه بغداد كه نخستين موسسه ترجمه و تأليف كتب و اشاعه فرهنگ اسلامي بود ايجادشد .
در اثر دانش دوستي وزيران ايراني وبذل مال فراوان در ترويج علم و دانش ، نقل و ترجمه كتب پهلوي به عربي بوسيله دبيران ايراني آغاز شد و ترجمه آثار طبي و فلسفي اساتيد يونان به عربي توسط استادان گندي شاپور تشويق گرديد . روزبه پسر داوديه كه ابتدا زردشتي بود و مسلمان شده بود ، به عبداله بن مقفع موسوم شد بسياري از كتب پهلوي را به عربي ترجمه كرد . يكي از آنها كليله و دمنه است پس از آن دوره تركها در دستگاه عباسيان نفوذ پيدا كرد ند .
عباسي ها گرچه با نفوذ ابومسلم خراساني به قدرت رسيدند ، ابو جعفر منصور (136-158 هجري ) در مقابل خدمات اين سردار بزرگ او را با حيله كشت . با اينكه خلافت عباسيان به دست ايرانيان اداره مي شد ، پس از مدتي صداي مخالفت بر عليه عباسيان در سراسر ايران بلند شد . زيرا عباسيان هم مانند امويان همه چيز را براي خود مي خواستند و معلوم شد آنان نيز در عمل تفاوت چنداني با اموي ها ندارند . از اين رو ايرانيان در صدد نفي سلطه حاكمان جديد و كسب استقلال برآمدند .
خلفاي عباسي كه نسبشان به عباس بن عبدالمطلب عموي پيامبرمي رسيد از سال 132 تا 656 هجري خلافت كردند . نخستين خليفه آنان ابوالعباس عبداله بن محمد معروف به سفاح بود و آخرين آنها مستعصم بالله بود . عده آنان به 37 تن رسيد و سلسله آنان سرانجام به دست هلاكو خان مغول منقرض شد . محل خلافت عباسيان در آغاز انبار و سپس كوفه و پس از بغداد بود .