خوب نگاهم كن ، من چهار ساله شده ام .
تو چرا يادت نيست و تولدم را به من تبريك نمي گويي؟

يادت مي آيد چهار سال پيش را ؟
من دانه اي بودم . دانه كه نه ، فقط يك فكر بودم . حالا درخت شده ام . درختي سايه گستر كه فقط 7009 نفر زير سايه ام نشسته اند و لذت مي برند . خيلي ها هم مثل رهگذران دوست داشتني ، مي آيند و كتابي مي خوانند و مي روند .
گفتم كه چهار سال پيش فقط يك فكر بودم . فكر اين كه بچه ها چه طوري از كتابخانه ملي استفاده كنند .
كتابخانه ملي مال همه مردم ايران است . بيش از نصف جمعيت ايران هم كودك و نوجوان هستند ، يعني كساني هستند كه به هزار و يك دليل نمي توانند به كتابخانه ملي بياييند و از كتاب ها و اسناد آن استفاده كنند .
حالا من همان فكري هستم كه چهار ساله شده . حيف كه كسي نمي تواند هديه اي برايم بفرستد و تولدم را تبريك بگويد . خدا را چه ديدي شايد روزي هم برسد كه همه با استفاده از رايانه بتوانند هديه هاي خوشكل خودشان را براي اين و آن بفرستند .
عيب ندارد منتظر آن روز مي مانم كه فرستادن هديه از راه رايانه ، امكان پذير شود . اما به خاطر شما هم كه شده ، يك هديه خوب به خودم مي دهم . هديه اي كه يك هفته ديگر مي تواني آن را ببيني . هديه اي كه به درد تو و همه كساني هم كه زير سايه شاخه هاي من نشسته اند ، مي خورد .
اصلا بگذار بگويم كه مي خواهم چه چيزي به تو و خودم هديه بدهم . اما نه ، همه اش را نمي گويم .
هديه من به فردوسي مربوط مي شود . مي داني كه 25 ارديبهشت روز فردوسي است .
پس ...

نه ، بيشتر از اين هديه ايم را لو نمي دهم
پس فقط

چهار سالگي ام مبارك